ک.م.م.ک:
پنج شنبە ۲۵ خرداد ۱۴۰۲ خورشیدی، نازیلا معروفیان، روزنامەنگار اهل شهر سقز و ساکن تهران در یک رشتە تویت اعلام کرد: “از زمانیکه روایتم رو از طرز برخورد نیروی گارد ویژه داشتم، خیلی محترمانه از تحریریه جدید اخراج شدم.”
نازیلا معروفیان، روزنامهنگار اهل سقز ساکن تهران از اخراج خود از محل کار جدیدش به دلیل “روایت از طرز برخورد نیروی گارد ویژه” خبر داد.
همچنین این روزنامەنگار سقزی نوشت: هدف من از گفتن و سکوت نکردن اینکه حداقل بتونم شرایطی که درش زندگی میکنیم در ایران رو بدون سانسور بنویسم حالا تبعاتش هر چی باشه میپذیرم.”
نازیلا معروفیان در مورد اتفاقات بعد از زندان نوشت: بعداز بازداشت و آزادیم روبروی دو نوع چالش شدم، اول اینکە مدام تهدید میشدم و اینکە باید حقایق را وارونە جلو بدهم یا سانسور کنم. البتە کە من بر اصر این فشارها درد میکشم و هدف توقف نوشتن یا فرار از کشور است اما من در کشورم میمانم و بە نوشتن بدون سانسور ادامە خواهم داد.
این روزنامه نگار در روز دوشنبه ۲۲خرداد ۱۴۰۲ به طور رسمی از رفتار نیروهای ویژه و فحشهای جنسی آنها به وی هنگام حضور بدون حجاب در تئاتر شهر به مردم گفت.
لازم بە ذکر است کە، در دی ماه ۱۴۰۱، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری، وی را به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «نشر اکاذیب برای تحریف افکار عمومی از طریق گفتگو با پدر ژینا مهسا امینی» به دو سال حبس تعزیری محکوم کرد. وی همچنین به ۱۵ میلیون ریال جزای نقدی و پنج سال ممنوعیت خرج از کشور محکوم شد کە در نهایت دوسال زندان تعزیری وی بە مدت پنج سال بە تعلیق درآمد.
نازیلا معروفیان روز دوشنبه ۱۹ دیماە ۱۴۰۱ با قرار وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی تا پایان دادگاه به طور موقت آزاد شد.
این روزنامه نگار روز یکشنبه ٨ آبان ۱۴۰۱ به دلیل گفتگو با امجد امینی پدر ژینا مهسا امینی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.
