وضعيت معيشتى كارگران در سال اينده

وضعيت معيشتى كارگران در سال اينده
طبق گزارش رسيده به جمعيت حقوق بشر كوردستان ؛ ضلع شركاى ( مقامات دولتى ، تشكلهاى كارفرمايي ،و اسماً تشكل كارگرى ) مربوط به تعيين دستمزد كارگران براى سال ٩٦ در استانه نزديك شدن به سال جديد به جريان افتاده است ، اين اجماع ضد كارگرى با دست آويز قرار دادن ” شرايط نابسامان اقتصادى ” و با تكيه بر بودجه ى رياضتى دولت امسال هم مانند سالهاى گذشته دستمزد كارگران را چندين مرتبه زير خط فقر تعيين كرد.
هرچند بر اساس ماده ۴۱ قانون کار، در تعیین حداقل دستمزد دو فاکتور تورم و معیشت باید مورد توجه قرار گیرد اما در سالهای گذشته نرخ های دستمزد بدون توجه به هزینه معیشت زندگی کارگران و بر اساس چانه زنی تعیین شده است.
حداقل دستمزد کارگران را با توجه به هزینه معیشت برای سال آینده بین دو میلیون و ۶۰۰ تا سه میلیون و ۳۰۰ هزار تومان برآورد کرده اند، اما در نهایت آنچه برای سال ٩٦ مصوب شده اختلاف فاحشی با این رقم دارد.
محمد باقر نوبخت سخنگوى حكومت جمهورى اسلامى ايران در نشست اخيرش درباره حداقل دستمزد گفته است : دولت خود را مقيد به افزايش دستمزدها بر اساس نرخ تورم ميداند” چنين إظهار نظرهایى در شرايطى صورت مي پذيرد كه مركز آمار ايران نرخ تورم بهمن ٦.٨ درصد اعلام كردە است.
چنين نرخ تورمى با واقعيت معيشتى كارگران هيچ سنخيتى نداشته و امروز چیزی در حدود 60 درصد دستمزدها نسبت به هزینه معیشت کارگران کمتر است و اين دستمزد ماهيانه كارگران جوابگوى گذران تنها چند روز از ماه می باشد.
علاوه بر ان دولت با اعمال ماليات بر ارزش افزوده بر روى كليه كالاهاى مصرفى ، عملاً درصدى از همان دستمزدهاى زير خط فقر كارگران را گرفته و همين سياست حكومت اسلامى باعث شده كه اين قشر از مردم با ناهنجاريهاى اجتماعى كه ناشى از بيكارى ، اخراج ، عدم پرداخت دستمزدها و عدم امنيت شغلي می باشد،روبروشوند.
در اخرين اعتراض، كارگران نانواییهای شرق كوردستان در رابطه با وضعيت معيشتى خود گفته اند: به دليل عدم افزايش دو سال ونيم دستمزدمان بسي بي حقوق تر از هم طبقەاى هاى خود، زندگى مشقت بارى را گذرانديم. بطوريكه دستمزد ما كارگران نانوایی طى حدود شش سال گذشته تنها دو بار وآنهم بِنَا به عرفى غير قانونى ، همزمان با افزايش قيمت آرد و نان افزايش پيدا كرده ، به همين خاطر ما كارگران بار ديگر منوط كردن افزايش دستمزدها به افزايش نرخ نان را غير قانونى دانسته و ضمن آنكه خواستار عدم افزايش ضروريترين كالاى سفره كارگران يعنى نان ميباشيم ، خواهان افزايش حقوق خود در سال آينده همزمان با افزايش دستمزد ديگر كارگران هستيم.
ما كارگران شاغل در نانواییهای شهر سنه و مريوان و ديگر شهرهاى استان سنه در شرق كوردستان ، سازمان يابى كارگران را امرى ضرورى دانسته كه بايد براى تحقق آن گامهاى مستحكمى برداشته تا بتوان جلو برخوردهاى انحصارطلبانه را گرفت.
ضمن حمايت از همه كارگران ، معلمان ، پرستاران و … خود را در كنار انان مي بينيم و با رد سياست سه جانبه گرايي در تعيين دستمزد كارگران ، خواهان افزايش دستمزدهاى سال٩٦ ، بر اساس ماده ٤١ قانون كار كه حقوق نجومى مديران كشور بر اساس آن به تصويب رسيده است، می باشیم .
لازم به ذكر است ، در جغرافياى كوردستان بِنَا به وجود دیدگاه امنيتى حكومت جمهورى اسلامى ايران در قبال مناطق کورد نشین، از محرومترين و عقب نگه داشته شده ترين مناطق ايران ميباشند و مردم كورد بيشتر به شغلهاى جنبى همچون دست فروشي ، خدماتى و يا به شغل پر خطر كولبرى روى مي آورند.
تنها تشكلى كه بيرون از تشكلهاى حكومتى به فعاليت ميپردازند تشكل كارگران نانوایی ميباشد که بيشتر فعالين اين تشكل با تهدید، بازداشت و زندانى روبرو می شوند.
جمعيت حقوق بشر كوردستان