ک.م.م.ک:
(۱۸ آبان تا ۲ آذر ۱۴۰۴)
تهیه‌شده توسط جمعیت حقوق بشر کوردستان (KMMK)
در دو هفته‌ی گذشته، کوردستان بار دیگر شاهد موجی از خشونت‌های ساختاری و مرگبار بودند؛ دوره‌ای آکنده از رنج، فقدان و تنشی که همچون سایه‌ای سنگین بر زندگی مردم این مناطق گسترده شده است.
در بستری که تبعیض سیستماتیک، فقر، بی‌عدالتی و ناامنی اجتماعی هر روز عمیق‌تر می‌شود، مرگ نه یک رویداد تصادفی بلکه محصول مستقیم شرایطی است که انسان را در تنگنای بی‌راهی قرار می‌دهد.
موارد ثبت‌شده خودکشی
در این بازه‌ی زمانی، دست‌کم هفت تن در شهرهای مختلف کوردستان بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند؛ مرگ‌هایی که هر یک روایت فشرده‌ای از فشار روحی، محرومیت، نبود حمایت اجتماعی و بحران‌های اقتصادی و روانی است:
ابوالفضل حسینی – ملایر (خودکشی در زندان)
رضا سیادتیان – اورمیه
فرید عبدی‌پور – سنە(سنندج)
مازیار احمدی – سردشت
جلال حسینی – مهاباد
سمیه دستوار – ایلام
امیرحسین مسعود – میاندوآب
این افراد صرفاً «آمار» نیستند؛ هر یک نشان‌دهنده جامعه‌ای است که در آن فروپاشی نظام‌های حمایتی، فشار اقتصادی، تبعیض و فقدان دسترسی به خدمات سلامت روان، زندگی را برای بسیاری از شهروندان به مسیر بن‌بست بدل کرده است.
در چنین شرایطی، خودکشی پاسخی ناامیدانه به واقعیتی است که امکان زیست سالم و امن را سلب کرده است.
زن‌کشی
در همین دوره، خشونت خانگی و زن‌کشی بار دیگر چهره‌ی آشکار خود را در جامعه نشان داده است. خشونتی که ریشه در مردسالاری، نبود سازوکارهای قانونی حمایتی، ضعف نهادهای مسئول و فرهنگ نابرابری جنسیتی دارد.
قربانیان این دو هفته عبارتند از:
نسا راستگو – کودک‌همسر، قربانی خشونت همسر
فرحناز ایمانی – اورمیه، کشته‌شده توسط همسر
ثنا سیادتیان – اورمیه، قربانی قتل خانوادگی توسط برادر
فرنوش و پدرش، خالد فرنوش – مهاباد، کشته‌شده به‌دست همسر/پدر خانواده
این موارد، نه حوادثی فردی بلکه نشانه‌هایی از روندی سازمان‌یافته و نهادینه‌شده از خشونت جنسیتی‌اند. خلأ قانون، اجرای سلیقه‌ای مقررات، و فقدان سازوکارهای مؤثر حمایتی برای زنان، زمینه‌ساز تکرار مداوم این جنایت‌هاست.
قتل‌های مرتبط با خشونت اجتماعی
در ادامه‌ی چرخه‌ی گسترده‌تر خشونت، دو تن دیگر نیز در نتیجه‌ی درگیری‌ها و اختلافات خانوادگی جان خود را از دست داده‌اند:
دکتر مسعود جلالیان – اسلام‌آباد غرب
عثمان احمدی – سردشت
گسترش فقر، بی‌عدالتی و فروپاشی نظم اجتماعی، آستانه‌ی تحمل خشونت را در جامعه به شکل چشمگیری کاهش داده است. در چنین فضایی، اختلافات جزئی به سرعت به درگیری‌های مرگبار تبدیل می‌شوند. خشونت اجتماعی انعکاس همان خشونتی است که در خانه‌ها، محیط کار و در ساختارهای حکومتی جریان دارد.
جمع‌بندی
در مجموع، طی این دو هفته دست‌کم یازده تن قربانی خودکشی، زن‌کشی و دیگر اشکال خشونت اجتماعی شده‌اند.
این مرگ‌ها پیام مشترکی دارند:
در سیستمی که زندگی در آن دشوار، پرتنش و فاقد امنیت است، مرگ به‌گونه‌ای سیستماتیک بازتولید می‌شود.
تا زمانی که فقر، سرکوب سیاسی، تبعیض جنسیتی، ناکارآمدی ساختاری و بی‌عدالتی ادامه داشته باشد، این چرخه‌ی خشونت نیز پابرجا خواهد ماند.
این گزارش بر اساس اطلاعات منابع محلی تهیه شده است و به دلیل سانسور رسمی، احتمال نقص یا عدم‌کامل‌بودن داده‌ها وجود دارد.
ث – م
