جمعیت حقوق بشر کوردستان: ۲۵ آبان ۱۳۹۵ (۱۵ نوامبر ۲۰۱۶) ـ به گزارش جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر)، کمیته‌ی سوم (کمیته‌ی حقوق بشر) هفتادویک مین مجمع عمومی سازمان ملل متحد امروز ۲۵ آبان (۱۵ نوامبر) با ۸۵ رأی موافق، ۳۵ رأی مخالف و ۶۳ رأی ممتنع قطعنامه‌‌ای را درباره‌ی نقضِ فاحشِ حقوق بشر در ایران تصویب کرد. در مقایسه با سال گذشته، (۷۶ رأی موافق، ۳۷ رأی مخالف و ۶۷ رأی ممتنع)، شمار آرا در هر سه مورد به ضرر رژیم جمهوری اسلامی و روشن است که کشورهای بیشتری بر این نظر هستند که وضع حقوق بشر در ایران بدتر شده است.
نکته‌ی بسیار مهم این است که همه‌ی کشورهای عضو کمیته سوم عضو مجمع عمومی سازمان ملل هستند و نتیجه‌ی رأی‌گیری برای قطعنامه‌ها به‌طورمعمول در مجمع عمومی تکرار می‌شود.
امسال نیز قطعنامهی نقضِ فاحشِ حقوق بشر در ایران از شمار نگران‌کننده و گسترده‌ی اعدام‌ها انتقاد کرده و به موارد پرشماری از نقض فاحش حقوق بشر در ایران پرداخته است، ازجمله:
– اعدام نوجوانانی که هنوز به سن قانونی نرسیده‌اند؛
– اعدام در برابر چشمان مردم؛
– دستگیری‌های خودسرانه و شکنجه‌ی فعالان سیاسی و مدنی و شهروندان دو تابعیتی؛
– نقض حقوق زنان، اقلیت‌های دینی و ملی و کودکان؛
– محدودیت بر آزادی دین علیه پیروان دین‌هایی که در قانون اساسی به رسمیت شناخته‌شده و نیز دین‌هایی که به رسمیت شناخته‌نشده‌اند ازجمله پیروان آئین بهایی؛
– محدودیت شدید بر آزادی اندیشه و عقیده؛
– عدمِ دسترسی زندانیان به خدمات بهداشتی و درمانی.
خلاصه‌ای از توصیه‌های قطعنامه به جمهوری اسلامی
قطعنامه ازجمله از حکومت ایران خواسته است:
- به شکنجه و دیگر رفتارها و مجازات ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز در قانون و عمل خاتمه دهد.
- آزادی بیان، عقیده، تشکل، گردهمایی صلح‌آمیز را تضمین کند.
- به تبعیض علیه دختران و زنان، اقلیت‌های قومی، زبانی یا دیگر ملیت‌های ساکن جغرافیای ایران و نقض حقوق آنها خاتمه دهد.
- به استفاده‌ی نظاممند از دستگیری خودسرانه و ناپدیدکردنِ قهری فعالان پایان دهد.
- به حبس خانگی مخالفان که پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ بازداشت‌شده‌اند پایان بدهد.
- به موازین دادرسی پایبند باشد، برخورداری از محاکمه‌ی عادلانه و داشتن وکیل مدافع را امکان‌پذیر سازد.
- خدمات درمانی در اختیار زندانیان قرار دهد.
- انتخابات آتی ریاست جمهوری را آزادانه و در «فضای باز» سیاسی برگزار کند.
- قوانین ایران را با تعهدهای بین‌المللی کشور سازگار کند.
- به تعهدهای خود بر اساس عهدنامه‌های حقوق بشری که عضو آن‌هاست عمل کند.
- با گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران و گزارشگران موضوعی سازمان ملل همکاری کند و امکان سفر آنها را به ایران فراهم کند.
- توصیه‌هایی را که در چارچوب «بررسی دوره‌ای جهانی» در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ پذیرفته، به اجرا بگذارد.
- به دغدغه‌های مورد تأکید در گزارش‌های دبیر کل سازمان ملل و گزارشگر ویژه توجه کند.
جـمعیت حقوق بشر کوردستان
