نامە مشترک زانیار مرادی وسعید شیرزاد در حمایت از محمد نظری
جمعیت حقوق بشر کوردستان: «زانیار مرادی» زندانی سیاسی کورد و «سعید شیرزاد» زندانی فعال حقوق کودکان کار و خیابانی با نوشتن نامەای سرگشاده خطاب بە جامعه کوردستان و فعالان سیاسی و مدنی خواستار حمایت از «محمد نظری» زندانی سیاسی اعتصابی کورد کە نزدیک بە سە ماه است دست به اعتصاب غذا زده است، خواستار اقدام همه‌جانبه برای نجات جان وی و جلوگیری از هرگونه رویداد ناخوشایند شدند.
شایان‌ذکر است کە: زانیار مرادی در مردادماه ۱۳٨٨ از سوی وزارت اطلاعات بەهمراه لقمان مرادی بازداشت و در سال ۱۳۸۹ به اتهام محاربه و همکاری با احزاب کوردی به اعدام درملأعام محکوم شدند و سعید شیرزاد متولد ۱۳۶۸ در کرماشان عضو جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابانی و فعال سیاسی بە اتهام (اجماع و تبانی علیه امنیت ملی) به پنج سال زندان محکوم می‌شود که در اعتراض به اقدامات ناشایست علیه وی دست به اعتصاب غذا میزند.
متن نامه از سوی جمعیت حقوق بشر کوردستان منتشر می‌شود که به شرح زیر است:
امروز هشتادوهشت روز از اعتصاب غذای زندانی سیاسی محمد نظری می‌گذرد. او که بیش از ۲۴ سال را در زندان‌های اورمیه، مهاباد و رجایی شهر سپری کرده است و در این سال‌ها پدر، مادر و برادرش را ازدست‌داده، هرروز تنها و بی‌کس‌تر شده است، در این سال‌ها شاهد تنهایی و بی‌کسی‌اش بوده‌ایم که هیچ‌کس را صدای بی‌صدایی او نبوده است. او ۲۴ سال از بهترین دوران زندگی‌اش را در اوج گمنامی پشت میله‌ها و دیوارهای بی‌عدالتی زندان سپری کرده است.
در ۸ مرداد ۹۶ در اعتراض به عدم رسیدگی به پرونده‌اش گرسنگی را به‌اجبار به جان خریده است به‌گونه‌ای که تا به امروز ما همبندی‌های وی شاهد مرگ تدریجی او در این ۸۸ روز بوده‌ایم، شاید از خود بپرسید که ۸۸ روز گرسنگی برای چه و به چه قیمتی و هضم هر پاسخی جز آزادی در پس ۲۴ سال زندان برایتان سخت باشد.
ولی خواسته او نه آزادی است نه مرخصی بلکه اعمال ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی مصوبه ۱۳۹۲ است که این حق را به او می‌دهد تا پرونده‌اش را بار دیگر مورد بازبینی و محاکمه مجدد قرار گیرد ولی دستان نامريی قدرت و امنیت در اجرای آن جلوگیری می‌کند همان قانونی که با اجرای آن باید ۴ سال و نیم قبل آزاد می‌شد.
شما فعالین سیاسی و مدنی و اجتماعی کوردستان که تاریختان تاریخی است پر از انسانیت و سرافرازی را چه شده است که این‌گونه سکوت بر لبانتان اختیار کرده‌اید؟ آیا شما که در پی سکوتتان مقصر مرگ تدریجی او هستید و فردا روز می‌خواهید هم‌زبانی‌تان با او را به رخ دیگران بکشید، وجدانتان را با این سکوت در کجای تاریخ به قضاوت می‌سپارید که این‌گونه خود را به خواب‌زده‌اید؟ آیا فکر آن را نمی‌کنید که روزی از بی‌شرمی این سکوت وهن انگیز تاریخ ما را محاکمه کند؟ و متأسفانه در خود می‌اندیشیم که تا به امروز چیزی جز این نبوده است.
زبان تندمان را از شما انتظار بخشایش نیست جز خواهشی از شما که صدای بی‌صدای ۲۴ سال اسارت محمد نظری باشید و صدای بی‌کسی و تنهایی و ۸۸ روز گرسنگی‌اش و نگذارید از بی‌کسی و بی‌تفاوتی ما در کنار گودنشستگان رهسپار گورستان بوکان شود که مرگ یک انسان در پی سکوت، مرگ انسانیت است.
۹۶/۸/۳ زندان رجایی شهر
سعید شیرزاد زانیار مرادی
جمعیت حقوق بشر کوردستان
