طبق گزارش جمعيت حقوق بشر كوردستان: مردم روستاهاى بيجار به دليل نبود زیرساخت‌ها و امکانات مناسب ازجمله راه روستایی، آب شرب، گاز و بسیاری از ضروریات دیگر روستاییان، به‌ناچار موطن خود را رها کرده و هجرت را به حاشیه شهرها بر ماندن در زادگاهشان ترجیح می‌دهند.
بر اساس اين گزارش؛ مشکلات و کمبود امکانات در روستاها و جاذبه تجمع امکانات در مراکز شهری به دغدغه مهاجرت روستاییان دامن زده و وقتی خدمات آموزشی -رفاهی و فرهنگی در مقایسه شهر با روستا، نامتعادل و ناعادلانه باشد دیگر هیچ انگیزه‌ای برای بقای جمعیت روستایی باقی نمی‌ماند؛ و دختران در اين روستاها به علت نبود مدرسه تا كلاس ششم ابتدائي تحصيل می‌کنند.
شهرستان بیجار با قدمت هفت‌هزارساله در حال حاضر دارای ۲۵۵ روستاست که تقریباً ۲۵ روستای آن خالی از سکنه شده است و هرسال روستاهاى بيجار و ديگر مناطق شرق كوردستان خالى از سكنه می‌شوند و حاشیه‌نشینی در شهرها رو به گسترش است.
جمعيت حقوق بشر كوردستان
