طبق گزارش رسیده به جمعیت حقوق بشر کوردستان: شب ۲۲ اسفندماه ۱۳۹۵، پسری ۱۸ ساله بنام «آراس ایل‌بیگی» در شهرستان مریوان، خود را حلق‌آویز و به زندگی خود پایان داده است.
بر اساس این گزارش، این جوان از زمان کودکی به دلیل جدا شدن پدر و مادرش «طلاق»، در کنار نامادری به مدت ۲ سال زندگی می‌کرده است.
با توجه به اینکه نامادری این جوان، او را از خانه بیرون کرده بود، مدت ۲ سال بود که با مادربزرگش زندگی می‌کرده و در این مدت دچار افسردگی شدید شده و در آخر راهی جز خودکشی به ذهنش نمی‌رسد.
بر طبق همین گزارش، جسد نامبرده به بیمارستان فجر مریوان انتقال و بعد از معاینات پزشکی دستور دفن صادر می‌شود.
ابعاد و چرایی خودکشی‌ها؛ با توجه به احساس مادرانه زنان و مسئولیت‌پذیری در قبال فرزندان، متأسفانه سیستم مردسالار جمهوری اسلامی ایران، جای هرگونه اعتراض چه ازلحاظ قانونی و چه ازلحاظ شرعی و چه ازلحاظ اجتماعی برای زنان باقی نگذاشته است.
طبق قانون و شریعت حق «طلاق» در جامعه ایران به عهده مردان است و زنان از هرگونه حق انسانی محروم می‌باشند.
اما فرزندان طلاق در این‌گونه جوامع که خود را بدون پشتیبان و سرخورده احساس می‌کنند یا آلوده به «مواد مخدر», یا در انزوا و تنهایی و سرخوردگی، درنهایت اقدام به خودکشی می‌کنند.
متأسفانه دولت جمهوری اسلامی ایران، از این قضیه نیز بهره خواهد برد جوانان منزوی و سرخورده از اجتماع را شناسایی و برای اهداف غیراخلاقی و غیرانسانی آموزش می‌دهد.
جامعه‌ای به وجود میاورد آکنده از تنفر، دروغ، سوءاستفاده‌های سیاسی و از بین بردن زیربناهای اخلاقی و فرهنگی، لازم است پدران و مادران به‌دوراز تنش‌های شخصی و عقده‌های فردی، تنها و تنها به آینده فرزندان که همانا آینده جامعه خواهد بود، بیندیشند.
جمعیت حقوق بشر کوردستان
