طبق اخبار و گزارشهای رسیدە شدە بە جمعیت حقوق بشر کوردستان در روزهای گذشته خبرهای متعددی از کشته شدن زنان در شرق کوردستان امدە است كه میتوان بە قتل يك زن ٢٢ ساله در روز دوشنبه ٢٩ آذردر روستاى ميراودلى از توابع پاوه اشاره نمود كه عمويش بدليل چت كردن ، وى را خفه نموده و بقتل رسانده است .
در روز ٣٠ آذر ماه و يك زن ديگر در اول ديماه بطرز مشكوك و وحشتناكى ذكر گرديده اشارە کرد. همچنین ۹ مورد قتل کە ٦ مورد زن می باشد در يك ماه كه در اين ميان ٣ مورد قتل و ٢ مورد خودكشى در روزهاى اخيرگزارش شدە است.
سیستم سیاسی و حقوقی مذهبی و مردسالارانه‌ى حاکم بر ایران، که از سوی نظام آموزشی و رسانه‌های مختلف و دیگر مراکز فرهنگی و ایدیولوژیک حکومتی ترویج و اشاعه میشود، زنان را به‌عنوان شرف و ناموس، و در نتیجه تحت کنترل و مطیع کامل مردان تلقی مینماید و هیچ گونه احترامی برای اراده و انتخاب و آزادی و حقوق مستقل انسانی زنان قایل نیست.
بسیاری از کارشناسان مسائل اجتماعی بر این بارورند کە زنان اولین قربانیان جوامع تحت سلطە حکومتگران خودکامە هستند. آنها اعتقاد داردند کە خشونت علیه زنان ابعاد گوناگونی دارد. آزار جنسی و تن‌فروشی پیدا و پنهان، ممانعت از تحصیل و کار، طرد زنان مجرد کە مردی را بە عنوان حامی در کنار خود ندارند، ممانعت از ملاقات فرزند و سلب حضانت فرزندان از مادران، تضییع حقوق زناشویی، خانوادگی و فقدان فرصتهای شغلی و حرفه‌ای، بن‌بستهات قانونی درارتباط با طلاق نسبت به زنان، تفکیک حقوق و قانون در مورد حقوق شهروندای زنان و تبعیض و تفکیک جنسیتی، از جملە مواردی میتوانند باشند کە زنان را بیشتر از مردان بە عدم امید بە رهایی از وضعیت موجود میازارد. و در این میان سنتهای اجتماعی مرد سالار در کنار سيستم قضايى جمهورى اسلامى ایران ، براى هر چە بیشتر در تنگنا قرار دادن زنان بکار بردە میشود.
از سوی دیگر، فقر اقتصادی و عدم وجود فرصتهای مساوی برای کار و اشتغال زنان، موجب وابستگی در امور معیشتی و مالی و اقتصای زنان، به مردان شده است، و این نیاز و وابستگی اقتصادی، سرچشمه‌ى اصلی نابرابریهای جنسیتی، و عامل اساسی بسیاری از اعمال سرکوبگرانه و خشونتبار و غیرانسانی مردان، نسبت به زنان شده است.
تمام این رفتارهای غیرانسانی جامعه و سیستم ارتجاعی و مردسالارانه موجب افزايش آمار كشته شدگان زنان و خودكشى زنان در مناطق كوردنشين بدليل فقرو محروميت چندين برابر بيشتر از ميانگين موجود در جغرافیای سیاسی ایران است . گرچه آمار درستی در دست نيست اما اين اختلاف بيانگروضعيت نابسامان اجتماعى و ظلم مضاعف جمهوری اسلامی ایران نسبت بە ملت کورد و بخصوص زنان کورد را نشان مى دهد.
خودسوزى، قتل و خودکشی زنان در شرق كوردستان زنگ خطرى بر عدم سلامت جامعه ى كنونى است و اين نيز بنوبه ى خود نياز به توجه و تحقيق و رسيدگى دارد كە در حال حاضر بە دلیل استبداد حکومتی جمهوری اسلامی ایران در شرق کوردستان امکان پذيرنيست اما احزاب و انجمنهای مدنى و اجتماعی در شرق کوردستان و در خارج از شرق کوردستان کە با شهروندان شرق کوردستان بە صورت مستقیم و یا غیر مستقیم در تماس هستند با اموزش صحیح رسانەایی در راە فرهنگ سازیهای انسانی و در جهت خنثى كردن سنتهاى زن ستیزو غلط مردسالاری، تاثیرات مستقیمی را بر وضعیت ناهنجار کنونی داشتە باشند. در همین ارتباط جمعیت حقوق بشر کوردستان بە این سازمانها و انجمنها پیشناهد میکند کە سعی در ان داشتە باشند کە زنان را در فعالیتهای خود شریک کنند و در هر هنگام با در نظر گرفتن منشور جهانی حقوق بشر زنان را بە عنوان نیمی از جاممە قلمداد و نیمی از انجمنها و سازمانها و احزاب را به آنها اختصاص دهند.
لازم بە یادوریست کە در حال حاضر بسیاری از رهبران احزاب سیاسی و انجمنهای مدنی در شرق کوردستان را مردان تشکیل میدهدند و این بر خلاف منشور جهانی حقوق بشر تلقی میشود.
جمعیت حقوق بشر کوردستان
