دعوت به مناظره استاندار کرماشان از سوی مجمع مشورتی فعالان مدنی آیین یارسان

بنا به خبر رسیده به جمعیت حقوق بشر کوردستان و نامه سرگشاده مجمع مشورتی فعالان مدنی یارسان، استاندار کرماشان را به مناظره دعوت کردند.

بنا به متن این بیانیه تبعیض علیه پیروان آیین یارسان ریشه در قانون اساسی جمهوری اسلامی دارد و خواستار رفع تبعیض و به رسمیت شناختن آیین یاری در قانون اساسی شده‌اند.

آیین اهل حق یا یارسان، آیینی است با مناسک عرفانی که پیروانش می‌گویند جمعیت آن‌ها در ایران و شرق کوردستان حدود دو میلیون تن است که بیشتر در شرق کوردستان سکونت دارند.

در متن بیانیه آمده که فعالان مدنی پیروان یارسان به دلیل تبعیض‌هایی که علیه جامعه یارسان اعمال می‌شود استاندار کرماشان را به مناظره فراخوانده و خواستار رفع تبعیض در حق آن‌ها که ریشه آن در قانون اساسی جمهوری اسلامی دارد.

این مجمع متشکل از نمایندگان شماری از مردم یارسان است که اهداف خود را در راستای حفظ هویتی آیینی جامعه یارسان، کسب آزادی، حقوق برابری با سایر شهروندان و رفع تبعیض همه‌جانبه می‌باشند.

آن‌ها در چارچوب اعلامیه‌های جهانی حقوق بشر و سایر عهدنامه‌های بین‌المللی مربوط به حقوق اساسی انسان‌ها و در همراهی و همگامی با سایر هم‌وطنان کورد زبان خویش اهداف فوق را پیگیری می‌کنند و در تلاش برای رسیدن به اهداف خود از شیوه‌های کاملاً مدنی و مسالمت‌آمیز بهره می‌گیرند.

اهل حق یا یارسان به نام‌های دیگر مانند آیین یاری، کیش حقیقت، طایفه سان، علی اللهی و کاکه‌یی نیز شناخته می‌شوند و به‌طور عمده در شرق و جنوب شرقی کوردستان پیروانی دارند.

اگرچه برخی از آن‌ها را شاخه‌ای از تشیع می‌دانند ولی پیروان آن به مستقل و ازلی و ابدی بودن آیین خود اعتقاددارند.

این در حالی است که تعریف نشدن به‌عنوان یک دین و اقلیت رسمی در قانون اساسی جمهوری اسلامی و محرومیت‌های ناشی از آن مهم‌ترین مسئله‌ای است که پیروان این آیین در ایران با آن روبه‌رو هستند و از سوی عوامل جمهوری اسلامی به‌طور آشکار مورد نقض حقوق انسانی و شهروندی خویش می‌شوند که یکی از آن‌ها به‌طور مشخص نبودن جایگاه این آیین در قانون اساسی است و از تمام حقوق خویش محروم شده‌اند.

آن‌ها را به‌طور شفاهی به‌عنوان مجموعه‌ای از اسلام و تشیع محسوب می‌کنند و با انکار هویتشان آن‌ها نمی‌توانند درجایی درون نظام استخدام شوند.

آن‌ها هیچ نماینده‌ای در مجلس و نه در رده‌های پایین مدیریتی ندارند و با انکار هویتشان هیچ جایگاهی در درون جمهوری اسلامی ندارند.

این در حالی است که دستیابی به هرگونه استخدام را برای این مردم مشروط به احراز دست کشیدن از دین و فرهنگ و هویتشان کرده‌اند.

فرزندان یارسان هم‌زمان با تولدشان و پیش از آنکه تخلفی مرتکب شوند همگی محکوم‌به انفصال دائمی از خدمت در همه ادارات و ارگان‌ها و سازمان‌ها و نهادهای وابسته به جمهوری اسلامی هستند.

این در حالی است که در ماده ۲ قانون گزینش آمده است که باید اعتقاد و الزام به دین اسلام یا یکی از ادیان مصرح در قانون اساسی را شرط لازم برای استخدام آن‌ها را در ادارات دولتی برشمرده است که علناً آیین یارسان و پیروانش از آن محروم‌اند.

شهادت آن‌ها در محاکم قضایی موردقبول واقع نمی‌شود و در گزینش‌های اداری نیز رد صلاحیت می‌شوند.

جمهوری اسلامی در تلاش برای استحاله فرهنگی، مورد توهین قرار دادن آن‌ها از تریبون‌های رسمی و مذهبی و دولتی، تبعیض در تخصیص بودجه به مناطق یارسان نشین، تصرف عبادتگاه و عدم صدور اجازه برای عبادتگاه‌های جدید، توهین به نمادها و باورهای آیین یارسان هستند که ازجمله مواد نقض حقوق شهروندی و انسانی آن‌هاست.

برخی از علما و مراجع تقلید در فتواهایشان پیروان یارسان را «کافر، مرتد، نجس» می‌نامند.

یکی از باورهای آیین یارسان یا اهل حق حرمت سبیل یا شارب است که در ارتش و نیروهای نظامی جمهوری اسلامی هنگام اخذ عکس کارکنان و نظایر آن‌ها پیروان این آیین را مجبور به تراشیدن یا کوتاه کردن آن‌ می‌کنند که برای این آیین توهین‌آمیز است.

جمعیت حقوق بشر کوردستان