سونیا دهقان قربانی قتل ناموسی شد

KMMK:

اواخر دی 1399 شمسی، سونیا (فرشته) دهقان توسط برادر و پسرعموی خود با نام های سامان وهیدی دهقان به قتل میرسد، سونیا ساکن شهر”نلاس” در شهرستان سردشت بوده و همانجا نیز به خاک سپرده میشود.

بهار عباسی، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان در گفتگو با جمعیت حقوق بشر کوردستان در این باره اعلام کرد؛ «سونیا دهقان، متولد سال 1377 سنسی، در کودکی و در سال 1391 ازدواج میکند ولی پس از 6 سال به علت اختلافات خانوادگی طلاق میگیرد، وی و فرزند خردسالش در منزل پدربزرگ و مادربزرگش در سردشت زندگی می‌کردند.

سونیا که با مشکلات خانوادگی و اقتصادی زیادی روبرو میشود، در نهایت در یک آرایشگاه کار پیدا کرده و نان آور خانه میشود. برادر و پسر عمویش اما مخالفت کرده و بارها او را تهدید به مرگ میکنند.»

این فعال زنان ادامه میدهد و می‌گوید؛ «در نهایت در تاریخ 25 آذر در حالی که در یک آرایشگاه مشغول به کار بوده از سوی برادر و پسرعمویش با توسل به زور به خارج از شهر منتقل و آنجا پس از شکنجه با ضربات چاقو توسط آنها به قتل می‌رسد.» سونیا توسط این دونفر در یک چاله کشاورزی پنهان میشود، که کسی از قتل وی باخبر نشود.

پدر و مادر سونیا سال‌ها پیش به علت اعتیاد پدر سونیا از هم جدا شده بودند. هم اکنون پدر سونیا در زندان می‌باشد.

به گفته بهار عباسی, مادر سونیا پس از اینکه از دخترش خبری کسب نمیکند به پلیس مراجعه کرده و برای مفقودی ایشان تشکیل پرونده میدهد. در نهایت و پس از تحقیقات پلیس برادر و پسرعموی‌ سونیا از سوی اداره آگاهی حکومت ایران در شهر سردشت بازداشت میشوند، در بازجویی آنها به قتل سونیا اعتراف می‌کنند.

پزشکی قانونی نیز علت مرگ را ضرب و شتم اعلام کرده است. بهار عباسی، روزنامه‌نگار و فعال زنان در ادامه می افزاید؛ «در این اواخر قتلهای ناموسی بە صورت زنجیره یی در آمده اند و آمار خودکشی و قتل ناموسی در کوردستان زیاد شده است.

کرونا و وضعیت حاصله فعلی به دلیل اینکه مردان در خانه هستند و وضعیت اقتصادی بد است خشونت خانگی افزایش داده است. بیکاری و فقر در افزایش قتلهای ناموسی تاثیر داشته است.» طبق قوانین فعلی، هیچ حمایتی از زنان نمی شود و مردان آموزش داده نمی شوند تا میزان قتلهای ناموسی کاهش پیدا کنند.

این فعال زنان بر این عقیده است که «مسئله ی قتل ناموسی در کوردستان اتنیکی نیست و در همه ی دنیا وجود دارد, بحث کنترل سکسوالیته زنان است، زنان ناقص سازی جنسی می شوند و یا اینکه بدن آنها کنترل می شود و به بهانه ی ناموس آنها را می کشند و طبق قوانین هیچ مردی مجازات نمی شود و مردان از قوانین استفاده می کنند و زنان را می کشند، شبی که بازداشت می شوند در راهروهای زندان عذاب وجدان دارند و می گویند؛ اگر فشار اجتماعی نبود شاید تن به کشتن هیچ زنی نمی دادیم در واقع از لحاظ عرفی هم از قتلهای ناموسی حمایت میشود.» این فعال حقوق زنان بر این نظر است که قتلهای ناموسی زیاد مورد توجه فعالان مدنی و زنان قرار نگرفته و نیازمند کار بیشتر است.

جمعیت حقوق بشر کوردستان