KMMK:
جمعیت حقوق بشر کوردستان بیانیەی مزبور را که داعیەی چندین سالەی این جمعیت می باشد، اگر چە عمق فاجعە بسیار بیشتر و تلفات جانی، مالی و تبعات آن بسیار گستردەتر می‌باشد، بدان قناعت کردە و متن بیانیە را چون خود نشر می‌نماییم.
بیانیه سندیکاهای فرانسوی درباره #کشتار_کولبران توسط نیروهای مسلح رژیم ایران کشتار کولبران در ایران را متوقف کنید. بین ۸ تا ۱۰ میلیون کرد، ساکنین مناطق کردنشین ایران، سیاست‌های تبعیضاتی و سرکوبگرانه‌ای را از سوی رژیم ایران متحمل می‌شوند.
رژیم ایران هرگونه اعتراضات سیاسی و مطالبات خودمختاری-هویتی کردها را به شدت سرکوب می کند. برای نگهداشتن مردم این منطقه در وضعیت بی‌ثباتی و فلاکت، رژیم مانع از توسعه اقتصادی منطقه شده، تقریباً هیچ صنعتی در این منطقه راه اندازی نشده و سمتگیری تولیدات و منابع عمدتا برای مناطق مرکزی کشور است. بیکاری بسیار گسترده است. با توجه به نبود کمترین فرصت اشتغال در منطقه، جوانان بطور گسترده‌ای مجبورند به شهرهای بزرگ فارسی زبان مهاجرت کنند.
برای هزاران تن از ساکنان روژهلات (کردستان ایران)، مرز عراق و ایران تنها منبع تامین معاش می باشد. کولبری یعنی مبادلات مرزی کالا، حمل اجناس بر کول انسان و یا بر پشت قاطر با عبور از کوه ها، انتقال انواع کالاهای از کشورهای عراق و ترکیه به ایران، توام با مخاطرات بسیار. از پوشک بچه گرفته تا لوازم الکتریکی خانگی، از جمله پوشاک، پتو، لاستیک اتومبیل، چای، آنتن ماهواره، الکل، سیگار. این کالاها در بازارهای شهرهای بزرگ از جمله تهران عرضه می شوند. هر روزه هزاران کارگر زن و مرد، از جمله کودکان و افراد مسن، برای آن که نانی به کف آورند و معیشت روزانه خود و خانواده‌شان را به سختی تامین کنند به پیشواز خطر می‌روند و در طول این مرزها جان خود به مخاطره می‌اندازند.
در صورت مرگ و یا زخمی شدن یک کولبر، خانواده‌اش دیگر هیچ منبع درآمدی نخواهند داشت. به لحاظ قانونی وضعیت کولبری مبهم است، گاه قانونی، گاه روا و گاه غیرقانونی، و منوط به حسن نیت مسئولان.
علاوه بر خطرات ناشی از کوه‌های صعب‌العبور و منطقه پر از مین‌های منفجر نشده، مرزبانان به سوی آن‌ها تیراندازی می‌کنند و هرساله بر تعداد تلاف می‌افزایند. تنها در طی سال ۲۰۱۹ رقم تلفات جانی کولبران ۷۹ نفر بوده و تعداد زخمیان به ۱۶۵ نفر می‌رسد. بندرت دیده شده که مرزبانان به خاطر این کشتارها محاکمه شوند. حتی از کشتار قاطران باربر هم ابایی ندارند.
همچنین تعداد بسیاری از کولبران به مجازات زندان و یا جریمه‌های سنگین محکوم می‌شوند. سرنوشت کولبرها پیامد عوامل چندی است: متأثر از مقوله دولت – ملت و سیاست‌های ادغام‌گرایانه حکومت مرکزی در مورد کردها و تأثیرات مخرب تحریم های آمریکا علیه ایران که فقط باعث وخیم‌تر شدن وضعیت توده‌های بنقد زیر فشار رژیم شده‌اند.
ما سازمان‌های سندیکایی فرانسوی اف. اس. او و سولیدر، توجه زنان و مردان کارگر و جامعه بین المللی را به فاجعه انسانی و اجتماعی کولبران جلب می‌کنیم. ما از دولت ایران می‌خواهیم که سرکوب کولبران و عمدتا کشتار آن‌ها در مرزها را متوقف سازد. دولت باید آن‌ها را به عنوان کارگران قانونی به رسمیت بشناسد تا بتواند از حقوق مربوطه و امنیت برخوردار شوند.پاریس ۲۱ ژوئیه ۲۰۲۰فدراسیون سندیکائی متحد (اِف اِس او_فرهنگیان) اتحادیه سندیکائی برای همبستگی (سولیدر).
جمعیت حقوق بشر کوردستان
