آموزش به زبان مادری، حقی که انکار شده است

KMMK:

جمعیت حقوق بشر کوردستان، آموزش به زبان مادری را حق طبیعی و قانونی ملل تحت حاکمیت و استعمار حکومت ایران میداند، حقی که قربانی سیاست آسیمیلاسیون حکومت ایران شده است.

نامگذاری 21 فوریه تحت نام روز زبان مادری توسط سازمان ملل متحد و پذیرش آن توسط کشورها تاییدی بر اهمیت این حق طبیعی، قانونی و انسانی است که توسط کشورهای توتالیتری نظیر ایران نقض شده است.

اعلامیه حقوق جهانی زبانی در ماده 3 تایید میکند که تمامی زبانها از حقوق برابر برخوردار بوده و هیچ زبانی بر دیگری برتری ندارد. این ماده در بندهای 1,2 و 3 حق آموزش به زبان مادری همه ملل و گروه های اتنیکی را به رسمیت شناخته و از کشورها خواسته است که زمینه برابر آموزش به زبان مادری را فراهم آورند.

حکومت ایران چه در دوره پهلوی و چه در دوره جمهوری اسلامی همواره این حق حقوقی و انسانی ملت کوردستان و دیگر ملل را نقض و آن را ممنوع کرده است.

تاکنون دهها نفر تنها به دلیل آموزش و تدریس زبان کوردی توسط جمهوری اسلامی ایران بازداشت و به حبس محکوم شده‌اند. با توجه به اینکه ملل تحت حاکمیت حکومت ایران در تدوین قانون اساسی نقش نداشته و از مشارکت در آن محروم بوده‌اند، کوچکترین حقی برای آنان در این زمینه در نظر گرفته نشده است.

تنها در ماده 15 قانون اساسی به آموزش زبان مادری در کنار زبان فارسی اذعان شده است، هر چند این ماده نیز به اجرا در نیامده است.

زبان برآمد و آیینه هویت ملی، فرهنگی و سیاسی یک جامعه است، در صورتی که ملل از آموزش به زبان ملی_مادری خود محروم شوند، در یک دوره زمانی زبان و هویت آنها دستخوش فراموشی و دچار آسیمیلاسیون زبانی و فرهنگی خواهند شد.

جمعیت حقوق بشر کوردستان ضمن ارج نهادن روز زبان مادری، از جامعه کوردستان، احزاب و نهادهای سیاسی و نهادهای مدنی میخواهد که بدون درنگ خواستار اجرایی شدن این حق طبیعی و قانونی خود شوند و در مقابل سیاست تک زبانی و اسیمیلاسیون حکومت ایران مقاومت نمایند.

جمعیت حقوق بشر کوردستان